11. Matka wraca do pracy i inne rewolucje.

Jak miło by było jeszcze leniuchować sobie w domku razem z córcią. Codziennie chodzić na spacerki, bawić się w naśladowanie głosów przez mamę, patrzeć na jej piękny uśmieszek i słuchać jej głuszenia. Patrzeć jak z dnia na dzień coraz bardziej się rozwija i uczy nowych rzeczy oraz być przy niej, gdy zacznie siadać, przekręcać się i raczkować. Oj fajnie by było, ale niestety… obecna sytuacja zmusiła mnie do czegoś innego. Matka wraca do pracy.

Uważam, że to za wcześnie, o wiele za wcześnie. Cytrynka 25 czerwca dopiero skończy 3 miesiące, więc jest jej jeszcze potrzebna bliskość mamy. Zresztą boję się, że przegapię wiele ważnych dla Kulci chwil, np. jak pierwszy przewrót z plecków na brzuszek, pierwsze kroki na czworaka itp. Jest mi przykro, że będę musiała ją od poniedziałku do piątku dawać do szwagierki, bo niestety z mamą jej jak na razie nie chcę zostawiać, a na żłobek jest jeszcze za malutka. Niby piersią nie karmie, więc nie mam tego „problemu” jak inne mamy karmiące, ale mimo wszystko nie chcę, a muszę.

Moja mama, czyli babcia Julii poszła już na wcześniejszą emeryturę, ponieważ prędzej wykończyłaby się psychicznie w swojej pracy niż dotrwała do emerytury. Tata, czyli dziadek Cytrynki, jest szefem kuchni i pracuje od rana do wieczora, a jak jeszcze jest jakaś impreza to potrafi nawet robić do 2-3 w nocy. Mimo, że płaca u niego jest dobra nie utrzyma on sam domu – trzy dorosłe osoby + rosnący niemowlak. To jednak jest spory koszt, a nie mówię tutaj już o rachunkach, które również  trzeba płacić. Dlatego postanowiłam pomóc rodzicom tak jak i oni mi wiele razy pomagali i iść do pracy.

Pracę załatwiła mi koleżanka, ponieważ ona też wraca tam od 1 lipca. Ja w poniedziałek jadę na dwie/trzy godzinki na próbę i wtedy pokażę im czy się nadaje do tej pracy czy nie. A jak się nadaje to wtedy dostanę umowę na okres próbny no i zacznie się jazda bez trzymanki!

Jak rozmawiałam z koleżanką mówiła, że na początku będzie mi bardzo ciężko, ale ważne jest by mimo bólu rąk i pociętych palców pokazać, że jednak dam radę i się nie poddam. No i co mnie trochę przeraża, jak będę miała umowę na okres próbny nie mogę iść na zwolnienie: nawet jeśli Cytrynka mi zachoruję, ponieważ muszę pokazać, że zależy mi na tej pracy, a że pieniądze w naszej sytuacji są nam bardzo potrzebne niestety – trzeba będzie zacisnąć zęby i zasuwać. Wyjątkiem „urlopu” będzie moja sprawa rozwodowa i to też wtedy chyba od sędziego będę musiała przynieść pismo (bo sam list z wyznaczą datą nie wystarcza), że stawiłam się na tej sprawie itp.

A poza tym, że idę do pracy postanowiłam poddać się metamorfozie i ostro wziąć się za siebie! Kolor włosków został już zmieniony, niedługo znów idę do kosmetyczki zrobić sobie kolczyk w nosie oraz kupuję urządzenie, które będzie pomagało mi robić brzuszki, bo walczymy o to by znów był płaski. Tatuaże, które mam do tej pory dam do poprawki, a potem… lewa ręka – rękaw, prawa noga – od kostki aż do biodra. No i na sam koniec ten wymarzony na karku: malutki aniołek z mieczem, a pod nim napis.

Julia jest zdrowa ale zaczęła się niemiłosiernie ślinić i rączki wpychać do buźki więc modlę się by to nie były zęby. Chyba w sumie za wcześnie nawet na ząbki, prawda? Sama już nie wiem co na ten temat myśleć, bo każde dziecko rozwija się w swoim tempie.

Jak zdążyliście przeczytać u nas nastało troszkę zmian: w krótkim czasie, bo krótkim, ale o to chodzi! Matka się spięła i wzięła się za swoje życie by w końcu wyjść na proste tory i zapewnić Cytrynce takie życie na jakie zasługuje. Jestem ciekawa jak mi to wyjdzie. A wy? Planujecie jakieś większe zmiany w waszych życiach czy zostawiacie wszystko tak jak jest?

***OGŁOSZENIA PARAFIALNE***

Standardowo bardzo dziękuje wszystkim, którzy zaglądają na bloga, czytają, komentują – po prostu wspierają słowem! Ogromnie się cieszę, że razem z Cytrynką „was mamy”. Oprócz zmian w życiu planuję zmiany na blogu, ale z tego wyjdzie to nie mam zielonego pojęcia, także bądźcie cierpliwi może coś mi tam wyjdzie. Jeśli nie to zostanie tak jak jest.

Zastanawiacie się pewnie, czemu tak mało piszę o Julci? W końcu adres bloga to „Cytrynkowy świat”, czyli jej świat. A no dlatego, że poświerce jej cały oddzielny post, ponieważ 25 czerwca Kulcia kończy 3 miesiące. Moje pytanie: Czy chcecie bym opisała swoją historię porodu? Bo tak się właśnie nad tym zastanawiam.

Konkurs… no właśnie, co z nim skoro sponsorzy się nie zgłaszają? Konkurs na pewno się odbędzie tylko w późniejszym terminie. Sama kupię z dwie/trzy małe nagrody – no może troszkę więcej. Konkurs się na pewno odbędzie tylko trzeba na niego jeszcze poczekać. A gdyby ktoś jednak był chętny zasponsorować nagrodę do konkursu fotograficznego, który odbędzie się u mnie na blogu to zapraszam albo na fanpage bloga, albo piszcie na e-mail: mia125@wp.pl

Serdecznie was z Julcią pozdrawiamy oraz życzymy wam miłego wieczoru jak i słonecznej niedzieli. Zapraszamy was również do obserwowania bloga jak i komentowania. Napędzacie nas. :)